Te gast in Fonteinkerse !

Kunt u mij zeggen wanneer u zich voor het laatst écht te gast heeft gevoeld bij een restaurantbezoek ? Meestal wordt u bij het binnenkomen overdonderd door een storende drukt en getater, staat u wat onwennig te draaien omdat u niet weet of u nu een plaats zal worden getoond of dat u die zelf zal moeten veroveren. En dan is het navigeren via een hindernispiste van te dicht bij elkaar geplaatste tafeltjes, als pinguin verkleed voorbijflitsend en nietsontziend personeel en immense ijsemmers als punchbowls waarin, gevuld met losgeweekte etiketten en hompen ijs, een lompe chardonnay huiswijn zodanig wordt onderkoeld dat u het straks een "lekker wijntje” noemt.

Niet zo in de Fonteinkerse. Ook al weet je dat men er na 17 jaar een beetje op automatische piloot speelt, toch krijg ik steeds het fijne gevoel dat men écht blij is je te mogen verwelkomen. Heerlijk. Een vergelijkbaar gevoel heb je als je in de huiselijke sfeer van De Lijsterbes (Berlare) binnentreedt.

De Fonteinkerse is voor mij één van de verste herinneringen die ik heb aan culinaire ervaringen. Met mijn pa en ma gingen we daar wel eens op zondag heen voor wat toen een “familie-lucnh” heette en het was er keer op keer meer dan verrassend én lekker. De chef en eigenaar Dominque Lampaert en echtgenote Bea (die schittert in alle eenvoud en professionele discretie, een voorbeeld voor de vele arrogante, zelfingenomen kelners in de nieuwe-stijl brasseries) hebben duidelijk twee decennia geleden een parcours uitgezet en hebben zich wars van alle trends een eigen stijl weten te creëren. Ook nu, met de herinrchting en heroriëntering van zowel kaart, formule als interieur, hebben ze zich niet laten afleiden en blijven ze de focus leggen op waar u en ik geld voor veil hebben: een avondje bediend worden van lekkere, eerlijke wijnen en gerechten.

We waren er dus te gast op donderdagavond. Onze jas werd aangenomen (!) en we konden kiezen tussen een aantal tafeltjes. Later zou blijken dat we die avond slechts samen met een ander koppel de enige bezoekers waren.

En onmiddellijk begint dat heerlijke spel: een aperitiefje, ja graag. Het huisaperitief ... Kijk, ik wil het aantal restaurantbezoekers niet kennen dat bij het naderhand overlopen van de rekening zich gepakt voelt als ze de prijs van het aperitief zien. Het is een magisch moment voor de malafide restauranthouder: je bent als klant net gezeten, nog een beetje aan het rondkijken, je bent er eindelijk, het kan beginnen, great expectations, je hebt nog geen kaart, je mindset staat nu op consumptie, je begint een groot feest niet in mineur.. dus laat komen dat huisaperitief. Vraag naar de prijs van het huisaperitief. Toen ik laatst in Le Moulin de Mougins (Mougins)een glas champagne bestelde als aperitief heb ik me dat 3 uur later en 22 euro armer (per glas!) toch wel even beklaagd. Weet dan anderzijds dat in de prijs van het aperitief een aantal mondhapjes zitten. Maar een wezenlijk verschil zal er niet zijn als je een glas witte wijn neemt ipv een te zoete of te gealcoholiseerde lokale specialiteit.

Mijn advies: neem gewoon een glas crémant, cava of champagne, een goed glas witte wijn of een frisse Orval. Alles wat meer dan 1 ingrédient heeft in een glas is te mijden. Siropen, infusies en andere suikertoevoegingen werden vroeger alleen gebruikt om iets drinkbaar te maken of een slechte smaak te maskeren. Men heeft dit in veel restaurants blijkbaar goed begrepen. Geen mens die na het opsommen van de ingrédiënten nog weet wat er in zit (veelal iets met méthode en iets met champagne: beware !)

En toen was er de Fonteinkerse: weinig druven het aan maar daar wordt een crémant of cava als huisaperitief geschonken. Puur, heerlijk en vooral eerlijk. Tegelijkertijd wordt een mooie frisse kan water met doorzichtige ijsblokjes op tafel gezet. Absolute topklasse ! Ik denk met afschuw terug aan een etentje in de Oude Pastorie (Lochristi) waar men ons ronduit schandalige prijzen aanrekende voor een fles plat water. Never again !

De chef komt op donderdag zijn inspiratie toelichten in de vorm van een 3-gangen menusuggestie die je 34 euro kost. Bij ieder gerecht kan je een wijn kiezen die je wordt voorgesteld door een sommelier, een beroep waar ik veel respect voor heb maar dat ik hier, vandaag in dit restaurant en met zijn nieuwe stijl, zéér overbodig vond. De man en zijn opdracht brengen niet bij bij deze totaalervaring. Ik had bijvoorbeeld liever de chef zijn suggestie en argumentatie voor een goed glas wijn gehoord. Opmerkelijk was wel dat de sommelier zijn suggesties opbouwde volgens prijsklasse en dat er steeds ook bij vertelde. Met andere woorden: je kan als sommelier wel enthousiast zijn over een wijn, de klant moet die wel willen betalen en daarover moet hij dus voldoende worden over geïnformeerd (lees ook onze bespreking over nzet). Ik hoorde de man hetzelfde doen aan het andere tafeltje.

Na de hapjes, de huis gemaakte broodjes met een plak hoeveboter, bestond het voorgerecht uit 4 afzonderlijke kleine gerechtjes, een beetje tapas-style maar met prachtige ingredienten en alles klaargemaakt met een gaarheid en balans in smaken en texturen waarbij ik me iedere keer weer moet afvragen hoe dat verschil toch ieder keer weer komt bovendrijven. Top !

Onze rekening vermelde keurig en leesbaar wat we op hadden en het totaal van 110 euro voor 2 personen verbaasde ons geenszins, ook al door de transparantie waarmee men bij Fonteinkerse omgaat met prijzen.

Als ik Peter Goossens laatst nog hoorde zeggen dat je voor 5 man personeel minstens een omzet van 1000 euro per dag (gemiddeld) moet draaien om break-even te zijn, dan vrees ik dat we hier vanavond met 2 tafeltjes geen getuige waren van een topavond qua opbrengsten. Wij zijn er in die 17 jaar steeds tevreden teruggekeerd en de vernieuwing die men heeft doorgezet is geslaagd. Nu nog wat extra tafeltjes op donderdag, een goede bespreking in een aantal glossy magazines ter vervanging van het enige persartikel dat op de site wordt getoond (en dat dateert van de jaren waarin de rekening nog werd gepresenteerd in belgische frank) en dit team is vertrokken voor de volgende 17 jaar.